" Geceyi Sev ! „
05:30 , Istanbul Saat tam gündoğumu.Zaman ziyadesiyle sessizlik vakti.Sessiz ol. Geceyle gündüz arasında sıkışmış kalmış bedenlerimiz. Duyuyor musun ? Güneşi görünce Umut diyoruz,geceye dönünce, Unut ... Aydınlıklarımızı güneşe bağlamışız biz esasında. Ruhlarımız o kadar karanlık ki,geceyi suçluyoruz her seferinde. Hadi ama,teslim ol artık kendine. Karanlık. Gece ,insan kadar karanlık olabilir mi ? Düşün. Düşünmeyi bırakalı kaç gündüz oldu? Hatırla. Geceyi sev. Güneşin sunamayacağı güzellikler sunan ; "geceyi bekle." O , aslında Sensin . Gece senin Kalbin . Kalbin...O,Güneş ışığıyla kapatmaya çalıştığın kalbin. Aslında en az gece kadar karanlık ve siyah kalbin. "Karanlıktan korkar" mış insan.. "geceyi sevmez" miş insan, geceye çeşit çeşit bahaneleri de varmış insanın. Çünkü ken